اثر شوری بر فیزیولوژی رشد رویشی، اجزاء عملکرد و خصوصیات کیفی میوه توت فرنگی رقم کاماروزا

توت فرنگی یکی از میوه های ارزشمندی است که کشت آن به صورت چندساله و یک ساله (گلخانه ای) رو به گسترش است. این گیاه به شوری حساس می باشد. این پژوهش به­منظور بررسی اثر سطوح مختلف شوری (صفر، 15، 30، 45 و 60 میلی مولار کلریدسدیم) بر تغییرات رشد رویشی، زایشی و خصوصیات کیفی میوه توت فرنگی رقم کاماروزا در شرایط هیدروپونیک اجرا گردید. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که با بیشتر شدن سطح شوری علاوه­بر کاهش قابل توجه وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، تعداد و سطح برگ، اجزای عملکرد نیز کاهش چشمگیری یافت به­گونه ای که عملکرد بوته در سطوح شوری 15، 30، 45 و 60 میلی مولار به­ترتیب 20، 42، 45 و 65 درصد نسبت به شاهد کاهش یافت. تنش شوری همچنین سبب کمتر شدن کلروفیل و محتوای نسبی آب برگ، غلظت مواد جامد محلول کل و اسیدیته قابل تیتر میوه گردید، درحالی­که مقدار نشت الکترولیت برگ، درصد و سطح نکروزه برگ، محتوای آنتوسیانین، ظرفیت آنتی اکسیدانی، مواد فنولی، پرولین و سفتی میوه با بیشتر شدن سطح شوری افزایش یافت. به­طورکلی بیشترین تغییرات بر اثر اعمال تنش شوری در رشد رویشی و زایشی مشاهده گردید. درحالی­که تغییرات در خصوصیات کیفی میوه به مقدار کمتری تحت تاثیر شوری قرار گرفت.